εμπτοούμαι

ἐμπτοοῡμαι (Α)

1. πτοούμαι, ταράζομαι

2. μτφ. συναρπάζομαι από σφοδρό πάθος (έρωτα κ.λπ.) («ἐνεπτόητο ή Ἀφροδίτη πρὸς Ἄδωνιν», Χορίκ.).